Stil de tijd

Herman van Veen

In deze lange
waar de verwarde geesten wonen
zonder enig perspectief,

daar ben sinds vier weken,
ik sinds ik niet meer weet,
wat en hoe en wie,

daar lig ik in kamer
eindeloos te mijmeren,
half te suffen en te slapen,

dan spring ik op
omdat weet...
en ineens weer
niet.

Stil tijd,
stil de tijd,
stil, stil, stil de tijd.

In deze gangen
waar de verwarde geesten wonen
enig perspectief,

daar ben ik sinds weken,
sinds ik niet meer weet
wat me vreemd is,
wat me lief,

daar zit ik in tuin
oeverloos te praten
met de stemmen in kop,

dan sta ik op
omdat ik
en dan ineens weer
niet.

de tijd,
de tijd,
stil...