Meisje met anorexia

Herman van Veen

Hannah, wat mij in hield
Als mijn wereld haast verging,
Was altijd vermogen
Tot bewondering.

Bewondering voor steden
En kerken ik zag,
Voor de muziek van Schubert
En Offenbach Bach.

Voor Mozart, die
Zo vrijuit stromen liet
Dat tot geluk werd,
Geluk tot blij verdriet.

En voor de dichter Nijhoff,
Die onder woorden bracht
Hoe hij dichtbij zijn moeder
Keek naar 't geheim nacht.

Bewondering voor een liedje
het Rembrandtplein,
Bewondering voor de meisjes,
Alle meisjes die er zijn.

Bewondering voor Lieve Heer,
Die bloeien laat
En vogeltjes doet fluiten
Terwijl Hij niet bestaat!

Als je aan de overkant
Is bewondering dan geen brug
Naar gewoon weer 's eten?
God, Hannah, kom terug.